त्यो दिन प्रशिक्षक वसन्त शाहीले भनेका थिए, 'जो क्रिकेटको जर्सी, ट्राउजर र बुटमा आउँछ, उही महिला क्रिकेटको कप्तान हुन पाउँछ।'
इन्दू बर्मासँग यी कुनै पनि चिज थिएनन्।
त्यो दिन झमझम पानी परिरहेको थियो। उनी पानीमा रूझ्दै-भिज्दै एपेक्स स्कुलको क्यान्टिन पुगिन्। अनि आमा भुमासँग रोइकराई गर्न थालिन्, 'आमा मलाई जसरी भए पनि जर्सी, ट्राउजर र जुत्ता चाहियो।'
भुमाले आफूसँग भएको सबै पैसा छोरीलाई बोर्डिङ स्कुल भर्ना गराउन खर्च गरिसकेकी थिइन्। त्यही भएर सुरूमा नाइनास्ती गरिन्। छोरी रोइकराई गर्न थालेपछि उनी पनि छोरीसँगै रून थालिन्।
आमा रून थालेको देखेपछि इन्दूले घरमा पैसा छैन भन्ने बुझिहालिन्।
चित्त बुझाउनुबाहेक उनीसँग अर्को बाटो थिएन।
त्यसपछि के भयो?
त्यति बेला जर्सी, ट्राउजर र बुट जोहो गरेर क्रिकेटमा छिरेकी इन्दू बर्मा कसरी नेपाली महिला टोलीकी कप्तान बनिन्?
(सेतोपाटीमा प्रकाशित ९५ प्रतिशतभन्दा बढी सामग्री नि:शुल्क पढ्न पाइन्छ, पैसा तिर्नु पर्दैन। यो भने 'प्रिमियम' स्टोरी हो, सदस्यहरूले मात्र पढ्न मिल्छ। पढ्नका लागि तल दिएको लिंकमा गएर सबस्क्राइब गर्नुहोस्।)
