अँध्यारो दिन, चिसो बिहान 
सपना बोकी हिँडे जहान
कहिलेकाहीँ चम्किए पल
तर पलले भन्यो, अझै चल।
भाग्य होइन, जसले हराउँछ
गन्तव्य त आफैले बनाउँछ 
पीडा र पतनले सिकाउँछ कुरा 
भित्र हुन्छ इच्छाशक्ति अटुट धुरा।
सफलता आए, साना भए
तर सपना ती सजीव रहे
हुरीले रोक्न खोजे पनि
उठ्ने मन त नथाक्ने रहे।
शान्त हृदय, कोमल चाल 
हरेक बिहान नयाँ कथन
जीवन बाँच्नु मात्रै होइन 
मनको उज्यालो दीप झैँ जलन।