नेतृत्व वाक् कला होइन
विवेकस्य प्रकाश हो
जहाँ शब्द मौन हुन्छन्
त्यहाँ दृष्टि सत्यरूपेण बोल्छ
व्यवहारको कठोर परीक्षामा
सत्य अडिन्छ, अचल भएर।
नेतृत्व वाणीको गडगडाहट होइन
संयमको स्थैर्य हो
जहाँ जनमानस उर्लन्छ
त्यहाँ आत्मसंयमले मार्ग निर्देशन गर्छ
आवेगको ज्वालामा होइन
विचारको दीपले परिवर्तन प्रज्वलित गर्छ।
पुरातन युगका मूर्तिहरू
जिम्मेवारीको मुखौटा ओढेर निदाएका हुन्छन्
उनीहरूको शब्द गुन्जन्थ्यो
तर दृष्टि शून्यतामा हराएको थियो
अब त्यो रिक्तता सहिँदैन
नवयुवा चेतनाको शंखध्वनि गुन्जिरहेको छ।
नेता समयका निर्भीक चिन्गारी
भयको तमस चिर्छन्
प्रश्नको धारले सत्ता हल्लाउँछन्
तर उनीहरूका नेत्रहरूले बुझ्छन् —
नेतृत्व केवल प्रश्नशक्ति होइन
बोध र संवादको गहिरो साधना हो।
जनताले सुन्छन् केवल शब्द होइन
अन्तःस्वर— आत्माको नाद
विचारहरू समयसँगै फेरिएलान्
तर आशा र चेतना कदापि नष्ट हुँदैन।
अब समय छ—
बोलाइभन्दा गहिरो सुनाइ बनौँ
क्रोध होइन, करुणा र धैर्य बोली बनौँ
नेतृत्वको शक्ति नारामा होइन
निष्ठा, सत्यनिष्ठा र निरन्तरतामा छ।
शक्ति वाणीमा होइन
संयममा छ
दिशा आवेगमा होइन
दूरदृष्टिमा छ
देशको पुनर्जन्म घोषणामा होइन
नैतिकता, श्रद्धा र मौन प्रतिज्ञामा निहित छ।